Mijn persoonlijke verlies ervaringen

​Verlies door het sterven van de ander werd voor mij al op zeer jonge leeftijd als gewoon ervaren … mijn grootouders, vrienden van mijn broers, mijn hond Pukkie die van ouderdom overleed, buurtkinderen die in het verkeer omkwamen of verdronken in de Amstel, kinderen op school die ernstig ziek waren, ooms & tantes … 

en terwijl het intense verdriet van verlies er mocht zijn, er ruimte was voor de nodige tranen hoorde het ook als vanzelfsprekend bij het leven.

In mijn leven heb ik meerdere vormen van verlies ervaren. Naast de dood waren er verlieservaringen zoals het oude huis dat werd gesloopt toen ik 5 jaar was, niet-meer welkom zijn bij de buren vanwege een conflict in de buurt, verlies van vriendschap (3 was teveel), een onbeantwoorde eerste verliefdheid en een tweede liefde waar ik door een scheiding afscheid van moest nemen. Daarbovenop kwam het verlies van een volledige vriendengroep die mij, door dit besluit alleen verder te gaan niet meer wenste te zien. Mijn verdriet was hartverscheurend  waardoor ik afscheid heb moetennemen van hetgeen mij op dat moment tegenhield het leven daadwerkelijk te leven. Er was op dat moment geen ruimte meer voor het geloof in mijzelf. Ik was volledig uit balans met de nodige explosies aan sluimerende emoties. Ik ben gaan leren loskomen van hetgeen van mij verwacht werd, waar mijn ego op aansloeg en waarvan ik zelf vond waar ik aan moest voldoen. Life-changing! 

En alles dat-en-wat ik in de eerste helft van mijn leven al had mogen doorleven, kreeg ik in de volgende fase dubbel en dwars nog eens over-te-doen. En hoe …

​

Ik ging al vroeg in de overgang. Vanaf mijn 42ste was deze natuurlijke transformatie voor mij een feit. Op sommige vlakken heb ik hierdoor absoluut verlies ervaren en gelukkig ook mijn winst weer gezien. Dit was een periode waarin ik mijzelf afvroeg wat ik nog meer te doen had op deze wereld. Waar ik nog meer van moest loskomen, wat ik van mij af mocht schudden en juist te omarmen had. In deze periode werd een groot aantal van mijn dierbaren ziek, stierven en of namen op een andere wijze afscheid.

Ik bleef doorgaan, in beweging … ik was immers gewend aan verlies-in-het-leven door de storm heen kunnen blijven dansen in de regen. 

Totdat mijn allerbeste vriend Eduard overleed. Plotseling en rauw op ons dak. Eduard werd in familiekring begraven. De venijnige pijn van het buitengesloten worden, niet de ruimte krijgen om afscheid te nemen en bij hem te zijn, ging door al mijn cellen heen. Als ook het gemis om samen met zijn familie en andere vrienden onze tranen te laten vloeien, te rouwen en hem te mogen eren deed mij beseffen hoe belangrijk een goed afscheid bij verlies is om daadwerkelijk te kunnen rouwen. 

Oude pijnstukken kwamen bij mij naar boven, wilde gezien worden en ik realiseerde mij dat ik helemaal niet zo goed was in het dealen met verlies. Sterker nog, ik negeerde de hartverscheurende pijn met alle gevolgen van dien. Mijn lijf reageerde heftig en ik heb er een aantal jaar over gedaan om te helen, te herstellen en te gaan doen wat ik werkelijk te doen had.

​

Begeleiden van transformatie bij Mens & Organisatie

Deze persoonlijke transformatie maakte dat ik nog intensiever en bewuster transformatieprocessen bij mens en organisaties ging begeleiden. Ik ben mij hierin gaan specialiseren. En in alle organisaties en bij al deze processen herkende ik de weerbarstigheid en pijn van het nog-niet-kunnen accepteren dat iets er niet-meer is. Ik realiseerde mij dat rouwen echt op haar plaats mocht zijn omdat niets hetzelfde blijft en dat we meanderend in beweging moeten blijven om door het verlies heen te kunnen leven. Het verlies te overleven door het nieuwe te omarmen. 

Om dit te kunnen doen moet je op bepaalde stukken daadwerkelijk helen. Weer heel-worden zodat je echt door kunt en de verlieservaring positief kunt omvormen naar een nieuwe levenservaring. Iedere verlieservaring geeft ruimte voor transformatie al ervaren we dit soms totaal anders omdat het verdriet ons overvalt. 

Na het overlijden van Eduard, heb ik van de nodige mensen afscheid moeten nemen.  Mijn vader overleed. En waar hij met doodsangst zijn laatste levensfase moest doorleven, het heel verdrietig was om zijn gevecht hierbij van dichtbij te zien was het mooi om het moment van verlichting bij hem te mogen ervaren. 
Binnen het gezin waar mijn levenspartner Menno in opgroeide overleed zijn moeder, zijn oudste neefje Maarten en zijn stiefvader binnen een half jaar. En na het overlijden van Maarten wist ik zeker dat ik rondom verlies en rouw iets te doen had. Ik ben mij gaan inlezen en gaan verkennen of ik mijn ervaringen kon gaan inzetten ten behoeve van het verlies en rouwverwerking. En ik ben een opleiding voor verlies, rouw en stervensbegeleiding gestart.  

​

Verlies & Rouw

In 2019 werd bij mijn oudste broer leukemie ontdekt en in maart 2020 overleed hij. Dit was aan het begin van het Corona-tijdperk wat mij de nodige rust en ruimte gaf om de daadwerkelijke pijn van het loskomen te voelen. En toen ik dacht dat mijn leven een positieve draai zou krijgen werd bij mijn zus borstkanker ontdekt en enkele maanden later bij mijn levenspartner Menno Alvleesklierkanker. Met de wetenschap dat hij hieraan zou gaan sterven hebben wij ons huis in Haarlem verkocht en in Zuid-Limburg mijn nieuwe leven samen gestart. Nog 6 maanden samen waarin wij samen de nieuwe situatie zijn gaan accepteren dat het leven ons leven samen bijna voorbij was.  Een jaar na het overlijden van Menno overleed mijn moeder aan ouderdom. 
Ik mocht bij het sterven van mijn broer, mijn moeder en van Menno zijn. En dat heeft mij doen besluiten om mijn ervaringen op het gebied van verlies, rouw en sterven te gaan delen met anderen. 

Verlies hoort bij het leven, heftig en onverwacht verlies, minder heftig en meer geaccepteerd verlies. In welke vorm dan ook, de nodige rouw hoort er altijd bij. Dat moet je volgens vol in de ogen durven te kijken om het zelf te kunnen over-leven. Er zijn momenten bij dat je hierbij ondersteuning nodig hebt, moet leren rouwen, ontdekken hoe jij rouwt en wat jij daarbij nodig hebt.  

Dit is mijn missie geworden en hetgeen ik hierbij geleerd heb, deel ik graag met jou en alle anderen.